H7c82f9e798154899b6bc46decf88f25eO
H9d9045b0ce4646d188c00edb75c42b9ek

5 vragen om u te begeleiden over longechografie

1. Wat is het voordeel van longechografie?

In de afgelopen jaren wordt echografie van de longen steeds meer klinisch gebruikt.Van de traditionele methode om alleen de aanwezigheid en hoeveelheid pleurale effusie te beoordelen, heeft het een revolutie teweeggebracht in het beeldvormend onderzoek van het longparenchym.We kunnen de 5 meest voorkomende ernstige oorzaken van acuut ademhalingsfalen (longoedeem, longontsteking, longembolie, COPD, pneumothorax) in meer dan 90% van de gevallen diagnosticeren met een eenvoudige 3-5 minuten durende longecho.Het volgende is een korte inleiding tot het algemene proces van longechografie.

2. Hoe een ultrasone sonde kiezen?

De meest gebruikte sondes voor longechografie zijnL10-5(ook kleine orgelsonde genoemd, frequentiebereik 5 ~ 10 MHz lineaire array) enC5-2(ook wel abdominale sonde of grote convexe, 2~5MHz convexe array genoemd), sommige scenario's kunnen ook P4-2 gebruiken (ook cardiale sonde genoemd, 2~4MHz phased array).

Met de traditionele kleine orgelsonde L10-5 is het gemakkelijk om een ​​duidelijke pleurale lijn te verkrijgen en de echo van het subpleurale weefsel waar te nemen.De rib kan worden gebruikt als een marker om de pleurale lijn te observeren, wat de eerste keuze kan zijn voor pneumothoraxbeoordeling.De frequentie van abdominale sondes is matig en de pleurale lijn kan duidelijker worden waargenomen tijdens het onderzoeken van de hele borstkas.Phased array-sondes zijn gemakkelijk af te beelden door de intercostale ruimte en hebben een grote detectiediepte.Ze worden vaak gebruikt bij de beoordeling van pleurale effusies, maar zijn niet goed in het detecteren van pneumothorax en aandoeningen van de pleurale ruimte.

Over3

3. Welke onderdelen moeten worden gecontroleerd?

Longechografie wordt vaak gebruikt in het gemodificeerde longechografieschema (mBLUE) aan het bed of het 12-delige schema met twee longen en het 8-delige schema.Er zijn in totaal 10 controlepunten aan beide zijden van de longen in het mBLUE-schema, wat geschikt is voor situaties die een snelle inspectie vereisen.Het schema met 12 zones en het schema met 8 zones zijn bedoeld om de ultrasone sonde in elk gebied te schuiven voor een meer grondige scan.

De locaties van elk controlepunt in het mBLUE-schema worden weergegeven in de volgende afbeelding:

Over4
Over1
Over2
controle punt Plaats
blauwe stip Het punt tussen de middelvinger en de basis van de ringvinger aan de zijkant van het hoofd
diafragma punt Zoek de locatie van het diafragma met de ultrasone sonde in de midaxillaire lijn
punt M

 

Het middelpunt van de lijn die het bovenste blauwe punt en het diafragmapunt verbindt
 

PLAPS punt

 

Het snijpunt van de verlengingslijn van punt M en de lijn loodrecht op de achterste oksellijn
blauwe stip terug

 

Het gebied tussen de subscapulaire hoek en de wervelkolom

Het schema met 12 delen is gebaseerd op de parasternale lijn, de voorste axillaire lijn, de achterste axillaire lijn en de paraspinale lijn van de patiënt om de thorax te verdelen in 6 delen van de voorste, laterale en achterste borstwand, en elk gebied is verder verdeeld in twee gebieden , op en neer, met in totaal 12 gebieden.gebied.Het schema met acht partities omvat niet de vier delen van de achterste borstwand en wordt vaak gebruikt bij de diagnose en evaluatie van echografie voor interstitieel longsyndroom.De specifieke scanmethode is om te beginnen vanaf de middenlijn in elk gebied, de centrale as van de sonde staat volledig loodrecht op de benige thorax (longitudinaal vlak), schuif eerst lateraal naar de demarcatielijn, keer terug naar de middellijn en schuif dan mediaal naar de demarcatielijn en keer dan de middellijn terug.

Ongeveer 5

4. Hoe echografiebeelden analyseren?

Zoals we allemaal weten, is lucht de "vijand" van ultrageluid, omdat ultrageluid snel in lucht vervalt en de aanwezigheid van lucht in de longen het moeilijk maakt om het longparenchym direct in beeld te brengen.In een normaal opgeblazen long is het enige weefsel dat kan worden gedetecteerd het borstvlies, dat op echografie verschijnt als een horizontale hyperechoïsche lijn die de pleurale lijn wordt genoemd (de lijn die zich het dichtst bij de laag zacht weefsel bevindt).Bovendien zijn er parallelle, repetitieve hyperechoïsche horizontale lijnartefacten, A-lijnen genaamd, onder de pleurale lijn.De aanwezigheid van een A-lijn betekent dat er lucht is onder de pleurale lijn, wat normale longlucht kan zijn of vrije lucht in een pneumothorax.

Over6
Over7

Bij longecho wordt eerst de pleurale lijn gelokaliseerd, tenzij er veel onderhuids emfyseem is, wat meestal zichtbaar is.Bij normale longen kunnen de viscerale en pariëtale pleura tijdens het ademen ten opzichte van elkaar verschuiven, wat longverschuiving wordt genoemd.Zoals te zien is in de volgende twee afbeeldingen, heeft de bovenste afbeelding longverschuivingen en de onderste afbeelding geen longverschuivingen.

Over8
Ongeveer 10
Over9
Ongeveer 11

Over het algemeen zal bij patiënten met pneumothorax, of een grote hoeveelheid pleurale effusie die de longen weghoudt van de borstwand, het longglijdende teken verdwijnen.Of longontsteking consolideert de longen en er verschijnen verklevingen tussen de longen en de borstwand, waardoor ook het longschuifteken kan verdwijnen.Chronische ontsteking produceert fibreus weefsel dat de mobiliteit van de longen vermindert, en thoracale drainagebuizen kunnen de longen niet zien verschuiven, zoals bij vergevorderde COPD.

Als de A-lijn kan worden waargenomen, betekent dit dat er lucht onder de pleurale lijn is en dat het longglijdende teken verdwijnt, het is waarschijnlijk een pneumothorax en het is noodzakelijk om een ​​longpunt te vinden voor bevestiging.Het longpunt is het overgangspunt van geen longglijden naar normaal longglijden bij pneumothorax en is de gouden standaard voor echografische diagnose van pneumothorax.

Ongeveer 12
Ongeveer 13

Onder echografie in M-modus zijn meerdere parallelle lijnen te zien die worden gevormd door een relatief vaste borstwand.In normale longparenchymbeelden worden door het heen en weer schuiven van de longen zandachtige echo's onderaan gevormd, wat het strandteken wordt genoemd.Er is lucht onder de pneumothorax en er is geen longbeweging, dus er worden meerdere parallelle lijnen gevormd, wat het streepjescodeteken wordt genoemd.Het scheidingspunt tussen het strandbord en het streepjescodebord is het longpunt.

Ongeveer 14

Als de aanwezigheid van A-lijnen niet zichtbaar is op een echografie, betekent dit dat een deel van de weefselstructuur in de long is veranderd, waardoor deze echografie kan uitzenden.Artefacten zoals A-lijnen verdwijnen wanneer de oorspronkelijke pleurale ruimte wordt opgevuld met weefsel zoals bloed, vocht, infectie, kneuzing veroorzaakt door gestold bloed of een tumor.Dan moet je aandacht besteden aan het probleem van lijn B. De B-lijn, ook wel bekend als het "komeetstaart"-teken, is een laserstraalachtige hyperechoïsche strook die verticaal uitstraalt vanuit de pleurale lijn (viscerale pleura) en de bodem bereikt van het scherm zonder demping.Het maskeert de A-lijn en beweegt mee met de adem.In de onderstaande afbeelding kunnen we bijvoorbeeld niet het bestaan ​​van de A-lijn zien, maar in plaats van de B-lijn.

Ongeveer 15

Maakt u zich geen zorgen als u meerdere B-lijnen op een echo krijgt, 27% van de normale mensen hebben gelokaliseerde B-lijnen in de 11-12 intercostale ruimte (boven het middenrif).Onder normale fysiologische omstandigheden zijn minder dan 3 B-lijnen normaal.Maar wanneer u een groot aantal diffuse B-lijnen tegenkomt, is dit niet normaal, wat de uitvoering is van longoedeem.

Na het observeren van de pleurale lijn, A-lijn of B-lijn, laten we het hebben over pleurale effusie en longconsolidatie.In het posterolaterale gebied van de borstkas kunnen pleurale effusie en longconsolidatie beter worden beoordeeld.De onderstaande afbeelding is een echografie die wordt onderzocht op de punt van het diafragma.Het zwarte echovrije gebied is de pleurale effusie, die zich in de pleuraholte boven het middenrif bevindt.

Ongeveer 16
Ongeveer 17

Dus hoe maak je onderscheid tussen pleurale effusie en bloeding?Vezelig exsudaat is soms te zien in hemopleurale effusie, terwijl de effusie meestal een zwart homogeen anechoïsch gebied is, soms verdeeld in kleine kamers, en ronddrijvende objecten met variërende echo-intensiteit zijn te zien .

Echografie kan de meerderheid (90%) van de patiënten met longconsolidatie visueel beoordelen, waarvan de meest basale definitie verlies van ventilatie is.Het verbazingwekkende aan het gebruik van echografie om longconsolidatie te diagnosticeren, is dat wanneer de longen van een patiënt geconsolideerd zijn, de echografie door de diepe thoracale delen van de long kan gaan waar consolidatie plaatsvindt.Longweefsel was hypoechoïsch met wigvormige en onduidelijke randen.Soms ziet u ook het teken van de luchtbronchus, dat hyperechoïsch is en beweegt met ademen.Het sonografische beeld dat een specifieke diagnostische betekenis heeft voor longconsolidatie bij echografie, is het leverweefselachtige teken, een solide weefselachtige echo vergelijkbaar met leverparenchym die verschijnt nadat de longblaasjes zijn gevuld met exsudaat.Zoals te zien is in de onderstaande afbeelding, is dit een echografie van longconsolidatie veroorzaakt door longontsteking.Op het echobeeld zijn sommige gebieden als hypoechoïsch te zien, wat een beetje op de lever lijkt, en er is geen A te zien.

Ongeveer 18

Onder normale omstandigheden zijn de longen gevuld met lucht en kan kleuren Doppler-echografie niets zien, maar wanneer de longen geconsolideerd zijn, vooral wanneer er longontsteking nabij de bloedvaten is, kunnen zelfs beelden van de bloedstroom in de longen worden gezien, als volgt: getoond in de figuur.

Ongeveer 19

Het geluid van het identificeren van longontsteking is de basisvaardigheid van longechografie.Het is noodzakelijk heen en weer te bewegen tussen de ribben om zorgvuldig te controleren of er een hypoechoisch gebied is, of er een luchtbronchus teken is, of er een leverweefselachtig teken is en of er een normale A-lijn is of niet.Long echografie beeld.

5. Hoe de resultaten van echografie bepalen?

Door middel van een eenvoudige echografie (mBLUE-schema of twaalf-zoneschema) kunnen de kenmerkende gegevens worden geclassificeerd en kan de ernstige oorzaak van acuut ademhalingsfalen worden bepaald.Het snel stellen van de diagnose kan de kortademigheid van de patiënt sneller verlichten en het gebruik van complexe onderzoeken zoals CT en UCG verminderen.Deze kenmerkende gegevens omvatten: longverschuiving, A-uitvoering (A-lijnen op beide borstholten), B-uitvoering (B-lijnen verschijnen in beide borstholten, en er zijn niet minder dan 3 B-lijnen of aangrenzende B-lijnen zijn gehecht), A/B uiterlijk (A-verschijning aan de ene kant van het borstvlies, B-verschijning aan de andere kant), longpunt, longconsolidatie en pleurale effusie.


Posttijd: 20 december 2022

Laat een bericht achter:

Schrijf hier uw bericht en stuur het naar ons op.